De Belastingdienst stuurt werkgevers ieder jaar een evaluatie van hun risicofinanciering, in de vorm van de Whk-beschikking. In de praktijk doen werkgevers hier vaak weinig mee; zij zien deze correspondentie puur als opgave van hun premie. Hiermee missen zij een schot voor open doel. De Whk-beschikking is juist een uitgelezen kans om het effect van de eigen verzuimaanpak eens tegen het licht te houden.
Binnenkort wordt de publieke WGA- en ZW-premie weer bekend gemaakt aan individuele werkgevers. De gedachte is dat het aantal ZW- en WGA-uitkeringsgerechtigden (Ziektewet voor flexwerkers die ziek uit dienst gaan en WGA voor werknemers die gedeeltelijk arbeidsongeschikt zijn) zal afnemen wanneer werkgevers financieel verantwoordelijk zijn voor de uitkering.
Op basis van het risico van instroom wordt de premie bepaald. Uit deze Whk-premie worden vervolgens de uitkeringen betaald aan de arbeidsongeschikte werknemers. Deze premie wordt jaarlijks vastgesteld in de beschikking Werkhervattingskas (Whk) en komt tot stand op basis van een drietal variabelen:
- het premieloon in het kalenderjaar twee jaar geleden
- het aantal medewerkers dat in de ZW of WGA terecht is gekomen
- en de sector waarin de werkgever actief is
Wie als werkgever gekozen heeft voor het eigenrisicodragerschap, betaalt zelf de ZW- en/of WGA-uitkeringen aan werknemers. Deze groep werkgevers ontvangt weliswaar een Whk-beschikking, maar de premie is nihil. Normaliter betalen deze bedrijven een private WGA/ZW-premie aan een verzekeraar, afgestemd op hun individuele situatie.
Whk-beschikking is meetinstrument
De ontwikkeling van de Whk-premie is een spiegel van de effectiviteit van het inzetbaarheidsbeleid van de werkgever. Is er sprake van een dalende premie, dan betekent dit over het algemeen minder toerekenbare ZW- en WGA-uitkeringen. Het is een indicator dat de werkgever blijkbaar de inzetbaarheid van werknemers heeft vergroot – en daarmee verzuim en arbeidsongeschiktheid verlaagd.
De Belastingdienst berekent de Whk-premie gedifferentieerd, dus per werkgever. Hierdoor is het voor de werkgever mogelijk om heel direct zijn Whk-premie te beïnvloeden. Het goed re-integreren van één langdurig verzuimende medewerker leidt meestal tot een verlaging van de premie. Dit geldt overigens ook voor eigenrisicodragers, die een private verzekeringspremie betalen in plaats van een Whk-premie. Zij hebben daarbij vaak nog als voordeel dat de private verzekeraar de re-integratieactiviteiten deels financiert.
Whk-premie hoger dan 1%? U betaalt waarschijnlijk te veel!
Een goede vuistregel voor werkgevers is dat de Whk-premie, bij een gemiddelde aandacht voor preventie en re-integratieactiviteiten, lager zou moeten zijn dan 1 procent. Staat er een hogere premie op de beschikking, controleer dan goed de toerekening van de dossiers. Het kan dan goed zijn dat u als werkgever onterecht betaalt voor een werknemer waarvoor de no-riskpolis van toepassing is of waarvoor een andere vangnetregeling geldt.
