Een werknemer mag niet financieel benadeeld worden omdat zijn werkgever nalatig is geweest bij de verzuimbegeleiding, stelde de rechtbank Amsterdam onlangs.
Stel u bent als werknemer al twee jaar arbeidsongeschikt. Uw werkgever betaalt het loon door, maar schiet tekort bij de re-integratiebegeleiding en krijgt om deze reden een loonsanctie opgelegd.
Gevolgen loonsanctie voor werknemer
Voor een werknemer betekent een loonsanctie dat na twee jaar arbeidsongeschiktheid het recht blijft bestaan op loon van de werkgever. Indien er geen andere afspraken zijn vastgelegd in een CAO, de arbeidsovereenkomst of een andere soortgelijke regeling is de hoogte van de verplichte loondoorbetaling door werkgever wettelijk vastgesteld op 70% van het maximum premieloon. In 2020 bedraagt dit maximum premieloon iets meer dan € 57.000,- op jaarbasis. Tijdens de loonsanctie-periode ontstaat geen recht op een WIA-uitkering. Normaliter kan het recht op een dergelijke uitkering na twee jaar arbeidsongeschiktheid ontstaan.
Situatie indien geen loonsanctie
Als een werknemer na twee jaar arbeidsongeschiktheid in aanmerking komt voor een WIA-uitkering, dan bedraagt deze uitkering in de regel ongeveer 75% of (later) 70% van het laatstverdiende loon. De WIA-uitkering is gemaximeerd op het eerdergenoemde maximum premieloon.
Veel werknemers hebben een verzekering afgesloten die een aanvulling op een WIA-uitkering uitkeert. Deze uitkering vult de WIA-uitkering aan tot bijvoorbeeld 70% van het laatstverdiende loon, ongeacht hoe hoog dit loon is.
Rechterlijke uitspraak
Een werknemer met een inkomen hoger dan het maximum premieloon zag zich geconfronteerd met een aan zijn werkgever opgelegde loonsanctie. Als gevolg van de loonsanctie ontving de werknemer tijdens het derde ziektejaar 70% van het maximum premieloon bij wijze van verplichte loondoorbetaling. Had de werknemer een WIA-uitkering toegekend gekregen, dan zou zijn totale inkomen (bestaande uit de WIA-uitkering en de aanvullende uitkering) gelijk zijn aan 70% van zijn laatstverdiende loon, en dus veel hoger zijn. De werknemer stelde zich daarom op het standpunt dat door hem schade is geleden als gevolg van de loonsanctie die is opgelegd, omdat de werkgever niet heeft voldaan aan zijn re-integratieverplichtingen.
Ondanks dat er nog geen WIA-beoordeling had plaatsgevonden, stelde de rechter werknemer in het gelijk: de werkgever werd verplichting om werknemer – in aanvulling op het loon en zolang de loonsanctie voortduurt – bij wijze van schadevergoeding een bedrag te betalen tot 70% van zijn laatstverdiende loon.
